Wabi-sabi jest to estetyka japońska. Piękno dostrzegane w rzeczach niedoskonałych, surowych, zniszczonych, niedokończonych, niesymetrycznych, nietrwałych. Piękno widziane w procesie (zwłaszcza niszczenia, starzenia), nie w formie doskonałej i skończonej.
Antyteza ideałów greckich, czyli koniec z czekaniem na te elementy perfekcyjne i harmonijne, co się nie ukształtują nigdy. Piękno melancholijne odczuwane w zapachu leśnej ziemi gdy idzie zima.
☼
„Okolica Szczytnisk była dziwnie piękna...”
niedziela, 13 kwietnia 2014
sobota, 23 lutego 2013
poniedziałek, 4 lutego 2013
Subskrybuj:
Posty (Atom)